De ene groente is de andere niet
Momenteel bevind ik mij in het zuidelijke deel van de Costa Blanca, ook wel Vega Baja genoemd. Er zijn hier veel campo's, boerderijen met landbouwgrond, die vaak zijn voorzien van vrolijk kleurende sinaasappel- en citroenbomen. Ik heb het geluk dat een Spaanse kennis met een campo mij geregeld voorziet van haar overschot aan groenten en fruit. Een schoonheidsprijs verdienen deze eetwaren meestal niet: ze zijn stoffig, hebben plekjes, maar de versheid ruik je en proef je! Zo leerde ik ook nieuwe groentes kennen. De eerste keer dat ik een joekel van een artisjok in mijn handen kreeg gestopt, dacht ik: wat moet ik daar nu mee? Inmiddels behoort de artisjok tot één van mijn favoriete groentesoorten. Een vegetarische pizza (van een goede pizzeria) koop ik hier met verse artisjok en dat stemt mij blij, want de artisjok is heel gezond. De plant is rijk aan vezels, mineralen, antioxidanten en vitamines A, B, C en foliumzuur. Hier in de Vega Baja is een overvloed aan artisjokken en dat moet gevierd worden! Vanmiddag wordt er een artisjokfestival gehouden. Het eten van artisjokburgers hoort daarbij en geloof maar dat ik van de partij ben. In deze editie van de Zevenaar Post starten we met een nieuwe rubriek: perspectief op landbouw. Met biologisch boeren als eerste item. Mijn Spaanse kennis boert ook biologisch, maar zij is zich daar niet eens bewust van. Een beetje bijhouden, water geven en de rest gaat vanzelf, zo geeft zij aan. Ach ja, soms is het leven simpel.
Joke Burink