Jubilarissen bij Eendracht Maakt Macht
Drie negentigers al 75 jaar lid van de schutterij
LOBITH – Schuttersgilde Eendracht Maakt Macht, dat dit jaar zijn 375-jarig jubileum viert, heeft een groot aantal trouwe leden. Dit jaar is er weer een lange lijst aan jubilarissen. Onder hen bevinden zich ook drie negentigers, die al 75 jaar lid zijn van de schutterij: Harry Naterop, Bob Vermaeten en Henk Droste.
Door Carla Droste
Harry Naterop, Bob Vermaeten en Henk Droste vieren dit jaar hun 75-jarig schuttersjubileum.
Toen de drie jonge mannen in 1948 schutter werden, vielen ze gelijk met hun neus in de boter. Het was een jubileumjaar. En wat voor een! Schutterij Eendracht Maakt Macht bestond 300 jaar en dat werd groots gevierd. De negentigers van nu kunnen zich het feest nog goed herinneren. Iedereen was gekleed in historische kleding en de straten waren versierd met prachtige bogen. Er was een historische optocht, met een bierwagen met een enorm vat erop. Hein Reijers, zoon van dokter Reijers, was dat jaar schutterskoning. Hij had op dat moment geen partner en koos Hubertien Peters tot zijn koningin. Voor het jubileum werd er een volksdansgroep opgericht. Die trad tijdens de schuttersavonden op met een zwaarddans, de Horlepiep, les Patineurs, ook wel schaatsenrijderswals genoemd, en de dans Bredaas Biertje.
Poef, kop eraf
Voor Harry Naterop (23-3-1930) was het eerste jaar als schutter niet alleen bijzonder vanwege het jubileum, maar ook omdat hij dat jaar gelijk de eerste prijs schoot. Poef, kop eraf. “Beneden bij het schieten was de spanning altijd om te snijden”, vertelt hij. “Hent Bleij laadde de geweren met kogels, die niet allemaal gelijk waren. Wij waren afhankelijk van wat Hent in het geweer stopte en hoe stevig de vogel op de houten paal was gemonteerd.” Harry had geluk. Voordat hij in militaire dienst ging had hij al 3 medailles te pakken. “Nadat ik daar heb leren schieten, werden mijn schietprestaties met de kermis minder”, lacht hij. Nadat Harry was afgezwaaid, was hij nog een aantal jaren officier bij E.M.M. Daar stopte hij mee toen hij in 1956 naar Dordrecht verhuisde.
Nog geen 18
Toen Bob Vermaeten (8-6-1930) in 1948 schutter werd, werd hij ook meteen officier. Hoewel de kapelaan daar zeer op tegen was. Bob was namelijk nog geen 18. “In die tijd zat E.M.M. om officieren verlegen, dus mijn vriend Eef Mulder en ik waren zeer welkom, maar twee weken later zou ik pas 18 worden”, vertelt Bob. Uiteindelijk mocht hij, bij hoge uitzondering, toch al bij de schutterij, maar dan moest hij wél om 22.00 uur naar huis. Zijn mede-officieren waren het daar niet mee eens. Als je de hele dag hebt meegelopen, dan moet je ook tot het einde kunnen blijven, vonden zij. Het werd opgelost door iemand op de uitkijk te zetten en als de kapelaan eraan kwam, moest Bob snel wegduiken. Bob was 14 jaar bij de officieren en eindigde zijn carrière als kapitein. “Nadat ik in 1960 een bakkerij had overgenomen, ben ik ermee gestopt."
Laatste man
Henk Droste (10-8-1929) schoof de eerste jaren aan bij de kermistafel van zijn werkgever Johan Stegeman, die eigenaar was van een zadelmakerij/stoffeerderij. “Van hem heb ik het vak geleerd”, vertelt Henk, die later een meubelzaak in Lobith had. Op de kermis leerde hij Ria uit Beek kennen. Ze kregen verkering en hebben in 2019 nog hun 65-jarig huwelijksfeest mogen vieren. Jarenlang hadden Henk en Ria een vaste kermistafel. “Toen ik in 1974 een vleugel eraf schoot, was het feest aan de tafel”, vertelt Henk nog nagenietend. Een mijlpaal in het leven van een schutter. Henk fungeert al tientallen jaren als ‘laatste man’ in de processie. Omdat het lopen wat moeilijker gaat, wordt hij sinds enkele jaren hierin bijgestaan door zijn zoons.
De jubilarissen vertellen dat er in de jaren vijftig/zestig geen sterke drank in de feestzaal mocht worden geschonken. Het Gildehuis had toen alleen verlof A, een vergunning voor bier en wijn, weet Bob. Henk: "We smokkelden buikflesjes of halve liters met sterke drank mee naar binnen. Dan bestelden we 7up en onder de tafel vulden we de glazen met jenever.” Tussendoor gingen er ook groepjes vanuit de zaal naar Hotel Stokman aan de Dorpsdijk of naar het café aan de overkant. Die bleven daar een half uurtje voor een paar borrels en gingen dan weer terug. In die jaren golden er andere regels dan tegenwoordig. ‘Jasje, dasje' was verplicht, je mocht niet met drank op de dansvloer, maar je mocht in de zaal wel roken. En er was een dansmeester. Job Geurds, gekleed in jacquet, zorgde voor orde op de dansvloer. Henk weet nog dat je niet in het midden van de dansvloer mocht dansen, maar dat je in een rondje moest dansen. Als je dat niet deed, dan tikte Job je op de schouder en dan werd je weer de baan ingestuurd. Vijf jaar geleden ontvingen de drie heren in het Gildehuis een herinneringsmedaille voor ‘70 jaar schutter'.
Ook dit jaar hebben de jubilarissen hun medaille met trots in ontvangst genomen.
