Wouter Brouwer stopt er mee
Zevenaarder brengt 25 jaar de Zevenaar Post rond in Ooy
ZEVENAAR - Vijfentwintig jaar lang, door weer en wind, bracht Wouter Brouwer (80) elke dinsdag de Zevenaar Post rond. Deze week, op 25 april, voor de laatste keer. Vanwege gezondheidsredenen is hij genoodzaakt de fiets aan de wilgen te hangen.
Door Susan Wiendels
“Kijk, ik gebruik nog steeds die oude blauwe tas van de Liemers Lantaren”, laat hij zien voordat hij voor de laatste keer de kranten inpakt. Zijn vrouw Bep helpt zoals altijd mee.
De wekelijkse routineklus voor het stel op dinsdag startte nadat Wouter Brouwer op zijn 55e met vervroegd pensioen ging. “Ik heb bij Rijkswaterstaat gewerkt. Daar was ik hoofd onderafdeling Keulsche Vaart en Vecht. Nadat die dienst werd overgeheveld naar het waterschap was er voor mij geen werk meer.”
25 jaar bracht hij de krant rond in het gebied tussen de Heilige Huisjes, Ooyselandweg, Panovenweg en de Zuiderlaan. “Ik begon bij Interlanden met de Zevenaar Post. Vlak daarna klopte Willems Verspreidingen op de deur. Die hadden niemand in het buitengebied van Ooy voor de Liemers Lantaren. Die heb ik er toen bij gedaan.”
Een korte periode ‘liep’ hij zelfs een dubbele wijk na de realisatie van de nieuwbouwwijk in Ooy. Daar gaan ze hem zeker missen en die liefde is wederzijds. “In Ooy wonen echt hele vriendelijke mensen, iedereen is wel in voor een praatje”, vertelt Wouter Brouwer aan tafel vanuit zijn ouderlijke woning aan de Hertog Johanstraat. “Dat contact met de mensen maakte het krantenbezorgen ook zo leuk.“ Aan diezelfde tafel hebben Bep en Wouter Brouwer heel wat uurtjes doorgebracht met het insteken van folders. “Vroeger, voor de ja/nee-sticker er was hadden we soms wel dertig folders. Dan wist je trouwens ook precies welke gezinnen er wel of geen folders wilden, dat sprak je gewoon af en daar hield je dan rekening mee.”
In vakanties sprong familie bij en de laatste maanden hielp hun schoonzoon noodgedwongen mee om de kranten op tijd in de Ooyse brievenbussen te krijgen. “Ik heb blaaskanker en heb een hele zware operatie en chemo’s gehad. Beweging is natuurlijk goed en je wilt wel, maar het gaat echt niet meer. Dan moet je de keuze maken om te stoppen.” Bang dat hij in een zwart gat valt is hij niet. “In de tuin is genoeg te doen en ik wandel graag, dat ben ik weer een beetje aan het opbouwen.”