Lunchen met wraps, of toch niet?
Ook ik probeer een beetje fit te blijven. Dat doe ik onder andere door op maandagavond met nog wat mensen te sporten op het strand bij ons. Bootcamp heet dat. We hebben een juf die zegt wat we moeten doen en die zorgt dat we dat ook goed doen. Het is erg leuk, al krijg ik soms wel kortsluiting in mijn hoofd. Ik heb bijvoorbeeld nog nooit een boot gezien bij de bootcamp. Ja, in de verte op het water, maar het was niet zo dat wij daar dan naartoe moesten zwemmen. Laarzen hoef je trouwens ook niet aan, want natuurlijk is bootcamp iets Engels. Kamperen hoort er ook niet bij. Het is maar een uurtje, dus om daar een hele tent voor op te zetten…
Ondanks dat fitte gedoe, hoor ik natuurlijk weer heel veel termen die iets met eten te maken hebben. Zo heb ik jarenlang gehoord dat we moeten lunchen met een aantal wraps. Klinkt lekker, maar in de praktijk blijk je dan dertig keer door je knieën te moeten gaan. Toch wat minder smakelijk… Het bleek te gaan om lungen in zoveel reps, repetities dus. Na die lunges komen er vaak burpees. Die zijn verschrikkelijk, want deze boertjes vragen van je dat je gaat liggen en zo fit mogelijk weer opstaat. Dus zonder gekreun en gesteun en snel een beetje.
Gisteravond heb ik ook mijn lachspieren weer getraind. Want we deden een oefening voor onze hamstring (achterkant van onze bovenbenen dus). Terwijl we aan het zwoegen waren, zei onze instructrice dat we die bilspieren wel konden ontlasten door de oefening net wat anders te doen. Ik was niet de enige die meteen wat anders dacht dus die oefening liep net wat anders dan de bedoeling was. Maar ja, ook lachspieren moet je trainen!
Manon Kummer