Janny van der Veen tikt de honderd aan: ‘Ik ben altijd heel tevreden geweest’

21 maart 2023, 07:03 Algemeen

LOBITH – De woonkamer van Janny van der Veen staat vol kleurige boeketten. Aan de muur van haar ruime appartement, waar ze nog steeds zelfstandig woont, prijkt de felicitatiekaart van de koning. De kwieke dame is dinsdag 14 maart 100 jaar geworden. 

Door Carla Droste

Ze draagt geen gehoorapparaat, geen bril en heeft haar eigen tanden nog. Haar geheim? “Ik ben altijd heel tevreden geweest. Je moet gewoon leven naar wat je hebt. En in beweging blijven natuurlijk!” Janny loopt elke dag een rondje in de buurt. “Lekker de natuur in, maar wel met een rollator tegenwoordig.” Tot haar 94ste heeft ze aan volksdansen gedaan. Toen de burgemeester haar dinsdag kwam feliciteren, bracht hij zijn moeder mee, die samen met Janny heeft gevolksdanst. 

Oorlogsjaren
Janny werd 100 jaar geleden geboren in Doetinchem. Daar leerde ze haar man kennen. “In de oorlog was hij filmoperateur in de bioscoop. Als er een mooie film was, ging ik met hem mee. Terwijl de Wehrmacht in de zaal zat, kon ik door het raampje van de filmcabine naar de film kijken. Dat waren prachtige films, met Deanna Durbin in de hoofdrol.” In de oorlog werd haar oudershuis aan de Rozengaardseweg gevorderd door de Sicherheitsdienst. “Ik heb er wel voor gezorgd dat ik in ons eigen huis kon komen poetsen, dan kon ik de boel nog een beetje in de gaten houden.” Janny kan zich het bombardement van de geallieerden in maart 1945 in Doetinchem nog goed herinneren. “Ik liep in het centrum toen de bommen vielen en ben een huis ingevlucht. Die periode daarna was ik heel bang als er vliegtuigen overkwamen.”

Piet
Na de oorlog werd haar man politieagent. Ze woonden zes jaar in Doesburg. Daarna werd hij overgeplaatst naar Lobith. Haar man stond in Lobith bekend als Piet van der Veen. “Alleen heette mijn man helemaal geen Piet, maar Paul”, vertelt Janny lachend. “We hadden op de voordeur een naambordje, P. van der Veen. Toen de postbode, die ‘De Wieps’ werd genoemd, voor het eerst bij ons kwam, zei hij tegen mijn man: “Piet, ik heb post voor jou.” Sindsdien noemde iedereen hem Piet. Mijn man vond het wel grappig en heeft het altijd zo gelaten.”

In de trouwdag
Voordat ze in 1948 trouwde was Janny coupeuse. ‘In de trouwdag’ is ze altijd kleren blijven maken. “Ik maakte veel voor de kinderen. Als je man bij de politie was, dan had je het niet zo breed.” “Toch gingen we wel op vakantie”, vult dochter Loes aan. “Dan gingen we met z’n allen in een geleend vrachtwagentje naar Groningen. Wij als kinderen achterin, bij de fietsen. Schitterend, die goeie, ouwe tijd.” Later hadden ze het financieel wat beter. Ze kregen best vroeg televisie en waren een van de eersten met een auto. “We hebben ooit een Opel Manta gehad, een blauwe”, vertelt Janny met weemoed in haar stem. “We waren gek op de bergen en hebben altijd veel gewandeld. Ook zijn we een keer in Australië geweest. Nadat mijn man in 2000 was overleden ben ik nog een aantal jaren met mijn vier dochters op vakantie gegaan.” Toen haar dochter Nanny vier jaar geleden overleed heeft Janny wel een slechte periode gehad. “Je denkt dan toch, zo moet het niet gaan. Ik was aan de beurt.”
Afgelopen zondag heeft ze haar verjaardag nog eens uitgebreid gevierd bij Gieling in Groessen. Samen met kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. “Ik schrik er toch wel van als ik hardop zeg: “Ik ben honderd”, maar ik voel me niet zo. Het gaat gewoon automatisch.”