Theo van Dalen timmert aan de weg
Zevenaarder creëert en helpt bij Hobbycentrum De Liemers
ZEVENAAR - Theo van Dalen telt 82 lentes en timmert nog steeds aan de weg als houtbewerker en meubelmaker. Thuis op eigen houtje en bij Hobbycentrum De Liemers maakt hij de mooiste dingen. De Zevenaarder houdt van alle hout, op één na: brandhout.
Door Susan Wiendels
Handig is hij altijd al geweest. Het fundament van zijn vakmanschap legt Theo van Dalen in de jaren vijftig op de Ambachtsschool aan de Boulevard Heuvelink in Arnhem. De binnenstad van de Gelderse hoofdstad leert hij op zijn duimpje kennen als hij daarna bij een meubelmakerij in winkelbetimmering aan de slag gaat. De liefde voor het timmerwerk blijft, ook na zijn diensttijd, al verruilt hij de hamer, spijker en schaaf. Het is Dorus Nass, vader van vriend Theo, die hem verleidt om in zijn woninginrichting aan ’t Slag in Westervoort aan de slag te gaan. Maar liefst veertig jaar werkt Theo van Dalen met veel plezier in deze branche. Eerst bij Nass, later bij Kneepkens Haco BV. Vloeren leggen, stofferen, verven. Aan talloze interieuren geeft hij kleur. Tot hij in 1997 met de Vut kan en dankbaar van die mogelijkheid gebruik maakt. Achterover leunen is er daarna niet bij. “We hebben een grote familie, er was altijd wel wat te doen. Ik ben hele huizen van nok tot de kelder geschilderde en gesaust.”
Vogelhuisjes
In zijn schuur krijgt zijn oude liefde houtbewerken weer volop ruimte. “Kijk, van deze vogelhuisjes heb ik er tientallen gemaakt”, laat hij zien. “Die hangen door heel Nederland en zelfs in Mallorca.” In de woonkamer sieren tal van houten creaties het interieur. “En daar achter je, die kast. Dat is een familiestuk, dat vroeger bij ons op de deel stond. Ik vind het prachtig met die houten speunen, ik heb ‘m helemaal opgeknapt.”
In 2010 wordt Theo van Dalen lid van Hobbycentrum De Liemers. De vereniging voor handige mannen en vrouwen is gehuisvest op sportpark Hengelder. Het onderkomen heeft een up to date geoutilleerde (timmer)werkplaats en atelier, waar volop wordt geschilderd en getekend. Hij kan zijn ei helemaal kwijt op de creatieve speelplaats. Zeker na het overlijden van zijn vrouw Mia in 2015 is hij er veel te vinden. Niet alleen maakt Theo van Dalen zelf prachtige stukken, hij helpt ook anderen. “Het is een hele sociale club. Zo was er gisteren iemand die greepjes wilde voor de deurtjes van zijn nieuwe keuken. Die heb ik geholpen.” Met puur handwerk. “Iedereen denkt dat alles machinaal gemaakt kan worden. Ik doe als een van de weinigen nog bijna alles met de hand.”
Pronkstuk
Zijn grote pronkstuk is ‘De Zetel’, een stoel of beter gezegd troon, die hij heeft gemaakt uit de delen en resten van een dode knotwilg. “Het was een enorm groot stuk, dat in de sloot in de Eng in Duiven lag. Mijn broer en ik hadden een heftruck nodig om het eruit te krijgen.” ‘De zetel’ stond een aantal weken in de lange gang van de Turmac Cultuurfabriek ‘tentoongesteld’ net als een aantal andere creatieve uitingen, ook van knotwilg gemaakt. “Een aantal daarvan heb ik verkocht, maar de stoel nog niet. Die staat nu in De Pelgromhof. De mensen daar vinden ‘m prachtig.” In april volgt er een tentoonstelling in Meulenvelden in Didam. “Zo blijf ik lekker bezig.”