Op weg naar de marathon in Valencia: In het voetspoor van Dave, Bas, Chiel, Bert en Edwin
AlgemeenZEVENAAR - Ze noemen zich De Lafaards, de hardloopgroep van negen mannen van middelbare leeftijd uit Zevenaar en omgeving. Die naam doen ze geen eer aan, want vijf van hen strikken op 4 december hun veters voor de marathon van Valencia: Dave Wennekes (46), Bas Soeters (47), Chiel ter Heerdt (46), Bert Cornelese (58) en Edwin Sweers (51).
Door Susan Wiendels
Ze voelen zich stuk voor stuk geen gelegenheidslopers. Nee, alle vijf hebben ze al een keer een marathon gelopen en hebben ze de smaak van het langeafstandslopen te pakken gekregen. Tussen een normale baan en een gezin door, maken ze allemaal wekelijks tientallen kilometers en een behoorlijke portie dopamine en serotine aan. Chiel: “In 2018 heb ik in Berlijn meegedaan met Dave en Bas. Dat is dan zo’n bucketlistding, denk je. Niet dus, daarna volgde Rotterdam en nu dan Valencia.”
In april boekten de mannen hun arrangement voor Valencia, op het moment dat ze redelijk zorgeloos konden zeggen dat er in december gelopen kon worden. Over twee weken is het eindelijk zover. Allemaal liggen ze op schema en hebben ze hun eigen doel. Bert: “Ik heb in Eindhoven 4:28 uur gelopen. Ik ga voor een tijd onder de vier uur. Dat moet lukken.” Ook Edwin en Dave gaan voor een verbetering van hun toptijd van 4:01 uur. Edwin: “Ik probeer 3:45 uur te lopen.” Bas, de snelste van de vijf, hoopt op een evenaring van zijn beste tijd van 3:30 uur. Chiel reageert met een glimlach: “Bas loopt echt keihard, wat een laffe tijd. Ik probeer ambitieus te zijn, wat Bas niet is. Mijn toptijd is 3:40 uur. Ik ga voor 3:20 uur. Ook al haal ik het niet, dan heb ik het nog geprobeerd. Je moet dat gewoon zeggen, dan lukt het misschien ook.” Met een knipoog: “Manifesteren heet dat.” Bas laat zich niet opnaaien: “Ik ben gewoon realistisch.” Soms trainen ze samen, al leggen ze de meeste trainingskilometers individueel af. Edwin: “Iedereen heeft z’n eigen agenda, maar we proberen elkaar wel te stimuleren.” Bert: “We weten allemaal wat het qua zwaarte inhoudt.”
‘Ik ga niet alle feestjes afzeggen voor het
hardlopen’
Daarnaast hebben de vijf drie hardlooptrainingen aangeboden gekregen van Titus Fierkens. Fierkens, erkend hardloopexpert en begeleider van topatleten en talenten en bovenal liefhebber, helpt graag. Titus Fierkens: “Het doel blijft hetzelfde als bij wedstrijdatleten: eruit te halen wat erin zit. Samenwerken om het doel wat ze voor ogen hebben in Valencia te halen. Je hebt bij deze jongens wat meer te maken met factoren buiten het lopen om zoals de beschikbare tijd, maar ik beleef er net zoveel plezier aan om ook voor hen de juiste puzzelstukjes te leggen.”
Trainingsschema’s
Chiel, Dave en Bert maken gebruik van trainingsschema’s van Fierkens, de man die ook Frank Futselaar aan zijn Olympisch limiet voor de marathon hielp. Chiel: “Titus stuurt wekelijks een update. Hij laat zien wat je progressie is, maakt dan een nieuw schema. Hij is echt een stok achter de deur. Als je het laat versloffen, dan maakt-ie voor de week erop geen schema.” Bert: “Voor mij maakt Titus echt het verschil. De intensiteit van de trainingen is hoger, het ritme is anders. Ik kom nu aan 190 kilometer per maand. Als ik dat zelf zou moeten doen, zou ik dat niet halen.” Bas loopt minder op schema’s. “Ik loop omdat ik het lekker vind. Ik heb geen tijd om naar de atletiekbaan te gaan, dat is niet zo mijn ding. De sportschool zit achter de voordeur.” Chiel: “Dat is het heerlijke aan hardlopen, je kun het doen wanneer je wilt in je eigen tijd.” Edwin: “Het is pas leuk als je het lang kunt volhouden. Als je er tien kilometer hebt opzitten en je kunt er met gemak nog vijf. Ook al regende het, voor de marathon van Rotterdam heb ik geen avond zonder plezier gelopen.” Dat betekent niet dat er geen leven is naast het hardlopen benadrukt Chiel: “We houden vlak vantevoren natuurlijk wel rekening met de voeding, veel koolhydraten. Maar we zijn ook levensgenieters. Ik ga niet alle feestjes afzeggen voor het hardlopen.”
Sciencefictionfilm
De beloning van alle inspanningen volgt op 4 december. “De eerst 32 kilometer zullen gaan, de laatste tien kilometer worden heel zwaar”, weet Edwin nu al. De finish zal veel, zo niet alles goedmaken. Bij 41,5 kilometer duikt het parcours naar beneden, het Turia-park in. In de verte zie je als deelnemer de boog voor de laatste tweehonderd meter. Daarbij lijkt alsof lopers over water lopen, tussen gebouwen, die niet misstaan in een sciencefictionfilm. Bert: ”Ze zeggen dat Valencia de mooiste finish ter wereld heeft van alle marathons.”