Watte?
Mensen die Liddel zeggen, daar kan ik dus echt niet tegen. Zeker niet nu er al jaren reclame op televisie is waar ze het wèl uitspreken zoals het heurt: Liedel dus. Want het is Duits. Maar er zijn meer namen en woorden die toch wel erg vaak mis gaan. Zo ga je niet naar Priemark maar naar Praaimark.
Mijn bloed eigenste moeder heeft er ook een handje van. Zij bakt namelijk altijd pieza in de oven. Nu is ze al over de tachtig, dus vooruit dan. Maar laatst wilde ze ook een vrap eten, dat werd me toch even teveel. En mijn schoonmoeder staat met haar auto altijd in de fieje, dat zegt ze al jarenlang zo. Maar ze zijn niet de enigen die worstelen met uitspraak. Je hoort het ook met plaatsnamen op het journaal: die spreekt iedere presentator weer anders uit. Want is het nou Srebreeenica of Srebenietsa? Dat soort dingen. Mijn man wordt altijd erg boos als Limburgse plaatsnamen mis gaan. Kerkraaade in plaats van Kèrkrade, daar kan hij woest van worden. Het is dus het tweede lieve mensen, Kèrkrade. Zo wordt Bergeijk ook altijd verkeerd uitgesproken, dat ligt wat meer bij mijn roots in de buurt. Het is dus niet Berg-eik maar Burgaaaik, met de klemtoon op de laatste lettergreep. Net als Amsterdam dus. Jullie weten het voortaan.
Maar ik kan nu wel heel leuk betweterig zitten doen over hoe je alles correct uitspreekt, maar ik ging laatst zelf ook goed de mist in. Er was een item (aaitem) bij Kassa over een Chinese kledingsite waar je maar beter niet meer kunt kopen. Ik voelde me dus al schuldig want ik heb er ook wel eens wat besteld. Maar er werd consequent gesproken over Shie-in, terwijl ik dus altijd dacht dat je het gewoon zei zoals het op alle zakjes en berichtjes staat: Shein. Fout!
Het is ook wat met al die exotische woorden in onze taal. Ingewikkeld, maar het maakt wel interessant voor een taalgek zoals ik.
Manon Kummer