‘Schaamte maakt plaats voor trots’
Zevenaarders staan samen stil bij vrijheid tijdens dodenherdenking
ZEVENAAR – Honderden Zevenaarders kwamen woensdagavond 4 mei naar het Raadhuisplein voor de dodenherdenking. Na wijze woorden van burgemeester Lucien van Riswijk, plaatsvervangend burgemeester Gerhard Gertsen van Emmerich, een gedicht van kinderburgemeester Lois Stegeman en het spelen van The last Post hielden zij zich klokslag 20.00 uur twee minuten doodstil.
Door Susan Wiendels
“Als je een paar maanden geleden op Google de woorden Zevenaar en vluchtelingen intikte, werd je geconfronteerd met een deel van onze geschiedenis waarvoor we ons moeten schamen”, trapte Lucien van Rijswijk af. “Aan het einde van de jaren dertig van de vorige eeuw hield de Nederlandse regering de deur letterlijk op slot toen de onderdrukking van bevolkingsgroepen door Nazi-Duitsland al in volle gang was. Ons treinstation was zo’n deur. Volwassenen en kinderen werden teruggestuurd naar een land dat ze tot onwenst mens had verklaard. Slechts een enkeling werd via achterdeurtjes geholpen door inwoners die wél een eigen afweging durfden te maken. Achteraf bleken we aan de verkeerde kant van de geschiedenis te staan. Hoe anders was dat toen weken geleden de eerste beelden van die waanzinnige oorlog in Oekraïne verschenen. En miljoenen mensen huis en haard moesten verlaten. Ik werd gebeld, geappt en gemaild. Wanneer en hoe kunnen we als Zevenaar opvang regelen? Hartverwarmend waren de inzamelacties die ontstonden. Inwoners maakten zelf keuzes en lieten mij dat weten. Als je nu de woorden Zevnaar en vluchtelingen intikt, dan zie je deze nieuwsberichten in beeld komen. Schaamte maakt plaats voor trots.”
“Maar”, vervolgde hij. “Eén zwaluw maakt nog geen zomer. Vrijheid, gelijkheid, zijn fundamenteel. Vandaag herdenken wij de mensen die hun leven gaven voor die vrijheid. We staan niet alleen stil. Herdenken wordt bedenken wat we zelf zouden doen in vergelijkbare situaties. Het delen van herinneringen helpt ons bij dat bedenken. Geen verhaal is sterker dan het persoonlijke verhaal overgedragen van vader op zoon, moeder op dochter, opa op kleinkind. Laat we die verhalen blijven vertellen. Alleen dan beklijft de herinnering en is oorlog zoveel meer dan een romantisch Hollywood-verhaal of een wargame op de computer.”
Na de twee minuten stilte legden de gemeente Zevenaar, Gerhard Gertsen en verschillende instanties en politieke partijen een bloemstuk bij De Vier Tambours, het vrijheidsmonument op het Raadhuisplein. Daarna kreeg iedere bezoeker de gelegenheid zelf een bloemetje te leggen bij het monument. Dat gebeurde volop. Iedereen stond letterlijk en figuurlijk even stil met zijn of haar eigen gedachten. Het schiep een mooi beeld van ‘Vrijheid in verbondenheid', het thema van het Nationaal Comité 4 en 5 mei.
Koorzang van het Liemers mannenkoor en muziek van Crescendo, een kopje koffie en thee maakten dit plaatje af.