Jordi Lammertink verkast naar SC Bemmel
Topschutter zoekt het na zeven seizoenen DVV hogerop
DUIVEN – Hij is kind van AVW’66 en werd man bij DVV. De 25-jarige Jordi Lammertink begint volgende seizoen aan het derde hoofdstuk in zijn voetballoopbaan bij eersteklasser SC Bemmel. “Een grote stap, spannend ook,” vertelt hij eerlijk in de kantine van DVV.
Door Susan Wiendels
De topscorer van de Duivens derdeklasser werd vorige maand benaderd door SC Bemmel. “Vorig seizoen belden ze ook al, maar dat was niet het moment. Door corona, ja. Ik wilde niet na zo’n half seizoen weggegaan bij de club. Ik heb aangegeven dat ik graag nog een heel seizoen wilde volmaken bij DVV.” Het tekent de liefhebber en de mens achter de voetballer. Lachend: “Nee, ieder zijn ding, maar ik ben geen broodvoetballer.” Maar liefst zeven jaar speelde Lammertink in het eerste van DVV en in al die jaren scoorde hij aan de lopende band. Veel clubs zaten op het vinkentouw. Toch bleef hij DVV trouw. “Er was altijd wel interesse van hoger spelende clubs. Ik had ook na drie of vier seizoenen verder kunnen kijken. Maar als ik eenmaal op mijn plek zit, dan vind ik het ook wel goed. DVV is een hele sociale club met een trouwe aanhang, veel seniorenteams en jeugd. Ik heb het hier altijd enorm naar mijn zin gehad en nog steeds. Ik heb de laatste jaren prettig samengewerkt met Ron Olyslager. Sinds hij hier trainer is ben ik een betere spits geworden.”
Een gesprek met SC Bemmel-trainer Rob Bouman en Andy Houterman van de Technische Commissie bij het Wapen van Bemmel trok hem over de streep. “Het was een goed gesprek. We hebben over en weer verwachtingen uitgesproken. SC Bemmel speelt in een 4-4-2 systeem. Ze zoeken een beweeglijke spits voor de basis die rondom hun vaste spits heen kan bewegen en de ruimte zoekt. Zoals ik ook bij DVV doe. Het is vergelijkbaar, alleen twee niveautjes hoger. Of ik dat ga redden? Geen idee wat het gaat worden. Naast het hogere niveau zal ik ook moeten wennen aan een nieuwe club. Maar als het niet lukt, dan lukt het niet, ik ga me daar niet nu al druk over maken. Ik ga mijn stinkende best doen.”
Bescheidenheid troef bij de man die als klein jongetje bij AVW’66 nooit in de spits stond. “Daar speelden we altijd 3-4-3 en was ik de vrije man op het middenveld, de nummer 10. Dat was ideaal voetballen.” Toch vertrok hij op zijn vijftiende , als tweedejaars B-junior, naar buurman DVV. “Daar voetbalden we in een 4-3-3 systeem, daar moest ik als middenvelder wel even aan wennen.”
Voor de leeuwen
Het was interim-trainer Ruud Doevendans die Lammertink vier jaar geleden voor de leeuwen gooide in de spits. “Hij zei ‘jij hebt zoveel goals gemaakt. 95% daarvan was binnen de zestien, dus jij gaat in de spits spelen.” Ik dacht ‘Wat doe je me nu aan?’, maar het wende snel. We speelden toen in de vierde klasse. Het jaar erna, ons kampioensjaar, dat ging nergens over. Op een derde van de competitie stond ik al op zestien goals, ik maakte er twee per wedstrijd.” Dat gemiddelde hield hij niet vol, aan het einde van het seizoen stond de teller op dertig. “Maar dat had ik ook te danken aan Robin van Haeren. Hij was dat seizoen goed voor zestien assists.” In Bemmel hoopt hij op eenzelfde klik met zijn medecompaan voorin. “We gaan het zien.”