Gedenksteen voor Wendy, Silke en Sidney op Raadhuisplein

ZEVENAAR - Riet Keuben, Hester Stam en Judith Hendriks uit Zevenaar verloren alle drie hun dochter. Om het leven gebracht door hun (ex-)partner. Op 23 zaterdag september onthulden ze een stoeptegel op het Raadhuisplein. Een tegel met dubbele bodem: eentje die herdenkt én waarschuwt.

Door Susan Wiendels

De stilte is hoorbaar en het verdriet zichtbaar als zanger Paul Mulder het nummer ‘Imagine’ van John Lennon inzet. ‘Imagine, no hell below us, above us, only sky’ zingt hij. Hoe toepasselijk. Ook John Lennon werd vermoord. Negen jaar voor zijn gewelddadige dood pleitte de Beatle met ‘Imagine’ voor een vreedzame, ideale wereld zonder grenzen, bezittingen, hemel en hel. Burgemeester Lucien van Riswijk: “Deze moeders gaan door een hel, elke keer weer. Als je het fatale bericht krijgt, als de rechtszaak start, als advocaten hun best doen om de dader in een ander daglicht te zetten. Maar het zal pas echt een hel zijn op het moment dat vergeten wordt wat er gebeurd is. Dan sta je echt alleen. Via dit monument geven we Silke Hendriks, Wendy Rutjes en Sidney Keuben een speciale plek in de gemeenschap van Zevenaar. Maar het is ook een belangrijk signaal om steeds maar weer te benadrukken dat zinloos geweld niet normaal is, dat het voorkomen moet worden,” richt hij zich tot de tientallen mensen op het Raadhuisplein.

Zo’n honderd mensen in Nederland worden jaarlijks het slachtoffer van zinloos geweld vertelt hij. “Geweld dat vaak achter de voordeur plaatsvindt: huiselijk geweld. Meestal is het een combinatie van drank en drugs, een hele gevaarlijke cocktail. De laatste tijd wordt dit onder de jeugd ook nog versterkt met allerlei rare toestanden op sociale media.” Tijdens de stem zingen deelt kinderburgemeester Tyrese daarom speldjes uit aan jongeren op het Raadhuisplein. Speldjes in de vorm van een lieveheersbeestje, hét nationale symbool tegen zinloos geweld. Het is de eerste officiële plichtpleging van de kinderburgemeester, drie dagen na zijn installatie en meteen eentje die binnenkomt. Lucien van Riswijk: “Ik vraag jongeren om het speldje een paar dagen te dragen en dan weer aan iemand anders te geven. Én de boodschap erbij te vertellen. Want wat met Silke, Wendy en Sidney is gebeurd, mag nooit meer voorkomen.”

Behoedzaam trekken Riet en Jan Keuben, Hester Stam en Judith Hendriks daarna samen met burgemeester Lucien van Riswijk en Tyrese het doek weg en wordt de gedenktegel met het lieveheersbeestje zichtbaar, hét monument voor hun dierbare dochters. Het is de ‘Dag Herdenken Geweldslachtoffers, maar er gaat geen dag voorbij zonder dat de moeders aan hun dierbare dochters denken. Silke Hendriks, Wendy Rutjes en Sidney Keuben, alle drie hadden ze nog een heel leven voor zich tot het noodlot toesloeg.

Jan Keuben: “Onze dochters werden op gruwelijke wijze omgebracht door hun partner. Stop met geweld, neem elkaar bij de hand. Geweld eindigt, waar respect begint,” is zijn boodschap. Gepast applaus volgt.
Ook Hester Stam en Judith Hendriks vinden op deze zaterdagmiddag de kracht om op te roepen tot bezinning en hun dochters te eren. Judith Hendriks: “Uniek jouw oogopslag, uniek jouw stem, de manier waarop jij de woorden woog uniek jouw gebaren, bewegingen, zoals jij liep, stond en zat. Uniek jij, hoe kun je dan weg zijn, voorgoed onvindbaar? Wij begrijpen het niet, nee, wij willen er niet aan. Uniek jij, enig, onvervangbaar. Daarom blijft altijd iets van jou ons bij en ben je niet weg jij, want: uniek jij, enig mens. Dat zijn onze dochters Wendy, Sidney en Silke.”