Robin Swaters keert na drie jaar terug op de Buitenboom

BABBERICH – Na drie jaar GVA keert Robin Swaters (30) terug op het oude nest. SV Babberich-trainer Albert Kemperman omarmt de aanvaller met open armen. 

Door Susan Wiendels

“Ja, ik kan straks op de fiets naar de trainingen. Hoe lekker is dat?” lacht de aanvaller. Als klein jochie zet Robin zijn eerste schreden op het voetbalpad op de Buitenboom. Op zijn zestiende maakt hij de overstap naar het tweede elftal, waar hij onder de vleugels van Harrie Fontein al snel een basisplaats verwerft. Hij ruikt soms aan het eerste elftal, dat op dat moment nog in de hoofdklasse speelt. Maar verder dan bankzitten komt hij niet. Heel eerlijk: “Ik leefde er in die tijd niet honderd procent voor, ik vond andere dingen in het leven belangrijker.”
Tot een debuut in het eerste komt het pas in het seizoen 2015/2016 als Babberich in de tweede klasse speelt. Swaters wordt basisspeler en maakt naam met zijn snelheid en explosiviteit. Hierna volgt een zwart voetbaljaar voor Babberich als enkele spelers van buitenaf weigeren jaar te voetballen voor de club, omdat de kilometervergoeding niet meer wordt betaald. Babberich trekt zich terug uit de tweede klasse en gaat weer in de kelder van het amateurvoetbalspelen: de vijfde klasse. Met Robin Swaters. Hij blijft zijn cluppie trouw. “Mijn zwager voetbalt bij GVA Doornenburg en vroeg toen al of ik daar wilde komen voetballen. Maar mijn clubliefde was te groot. Ik wilde Babberich niet in de steek laten.” Twee jaar later gaat hij toch. “Ik had toch nog wel de ambitie om iets hoger te voetballen. GVA hikte elk jaar tegen promotie aan, de club wilde die stap eindelijk eens gaan maken. Dat sprak me aan. En natuurlijk vanwege mijn schoonfamilie. Dat speelde ook mee.”
Swaters promoveert inderdaad met GVA in zijn eerste seizoen. Zonder feestje. “We stonden stijf bovenaan na de eerste seizoenshelft toen corona uitbrak en de competitie werd afgebroken. Gelukkig kregen we als beste vierdeklasser van de regio alsnog een plekje in de derde klasse.” Daarin handhaaft de ploeg zich dit seizoen voor het eerst in de historie. Een mooi afscheid voor Swaters: door de voordeur. “ Ik heb me enorm thuisgevoeld in Doornenburg. Maar met een kleine thuis en een tweede op komst, wordt het tijd om dichtbij huis te gaan voetballen. Ook merk ik dat het allemaal wat langer duurt voordat ik hersteld ben na een wedstrijd.” Lachend: “Een stapje terug is dus niet verkeerd.”
De vijfde klasse met Babberich lonkt. Van 1988 tot en met 2012 speelden de rood-witten in de hoofdklasse van het amateurvoetbal. Die gloriejaren zijn geweest. Maar als het aan Robin Swaters ligt staan er komend seizoen mooie dingen te gebeuren op de Buitenboom. “Er zijn veel jeugdspelers van vroeger teruggekeerd, waaronder jongens die ik vroeger getraind heb zoals Bart van Bindsbergen en Mick van Dalen. Dat versterkt het dorpsgevoel en dat trekt me wel. Ze hebben de laatste maanden een goede serie neergezet met verzorgd voetbal heb ik gehoord. Daar moeten we op voortborduren. Wie weet ontstaat er dan wat moois.”