‘Alice slaap lekker en droom heerlijk’, BuitenBlik: kon ik hier maar voor altijd blijven

Vol verwondering kijk ik naar de mooie poort met het bordje ‘BuitenBlik Welkom’. Ik zie geen hek of kassa, loop schoorvoetend door en sta op het terrein bij waterplas De Breuly in Zevenaar.

Verbaasd kijk ik om mij heen. Mensen smullen van een diner terwijl ze vermaakt worden door theateracts. Nieuwsgierig loop ik naar een gedekte tafel die zo lijkt weggeplukt uit het verhaal ‘Alice in Wonderland’. In de ‘BuitenBlik Boom’ hangt iets dat eveneens aan het verhaal herinnert. Her en der zijn er roze beesten, geen idee wat die daar doen. Plotseling begint op het grote podium Fif-teen te zingen. Ik ren er naar toe en luister ademloos naar deze vijftien meiden. Dan krijg ik een por in mijn rug, het is een stoelpoot. “Oh sorry”, zegt de man die de stoel onder zijn arm draagt. Verderop zie ik drie jongeren sjouwen met een tapijt die ze voor het filmscherm neerleggen. Anderen ploffen in de lage stoeltjes die er al staan. Het grote scherm komt tot leven en de film Bohemian Rhapsody begint. Ik luister nog naar de intieme klanken van Moood en val daarna vermoeid in slaap. 

‘Gezongen herinneringen’

Verward wrijf ik in mijn ogen: waar ben ik? Ik kruip uit een tent en zie hoofdjes van oudere mensen die meebewegen op de muziek: ‘Gezongen Herinneringen’ is speciaal voor hen. 
Ergens slaat een klok één uur. Kinderen trekken ongeduldig papa, mama, opa, oma het terrein op en huppelen vrolijk naar de vele kinderactiviteiten. Ik huppel gezellig mee. Een poppenkast in de theaterwagen en kindervoorstellingen in een ander theater. Onderweg grabbel ik in een grabbelrok en help ik de fakir op zijn vliegend tapijt met zijn probleempje. Met een geschminkt gezicht lik ik aan een ijsje, gekregen van een schattige oma. Daarna gauw de techniek bus in om iets leerzaams te maken. Kinderhandjes kleuren intussen de kleurplaat. Wat heb ik een leuke dag en ik niet alleen. Iedereen geniet van de vele muzikale optredens en theateracts, neemt een smakelijk hapje bij een foodtruck of haalt een drankje bij bar of koffietentje. ‘Heb je honger, wil je wat poffertjes”, vraagt een lieve moeder. Ik hap in een poffertje en de poedersuiker stuift in mijn gezicht. 
Langzaam wordt het donker, sprookjesachtige dieren uit de zee helpen het festivalterrein te verlichten. Enthousiaste bezoekers zingen en springen mee met Tina Turner Tributeband, Eastwoord Coverband en DJ Schoemaker. Foodtrucks en bars zijn nog open. Wat een feest!

‘Blikvangers’

Ik word gewekt door de muziek voor ‘Blikvangers’. Een speciaal optreden voor mensen met een verstandelijke beperking. Wat een leuk nieuw programma! 
Als de klok één uur slaat, komen de liefhebbers van het festival weer het terrein op. Ik loop intussen naar de ‘Leukedingenmarkt’, de workshops en de wellness. Daar had ik gisteren geen tijd meer voor. Overal is het gezellig druk. Jammer, ik heb geen centjes, want op de markt zie ik ‘leuke dingen’ én ik heb honger. Aan de raar gedekte tafel eten vrienden hun heerlijke foodtruckhapje en aan de oever van de waterplas picknickt een familie op een kleedje. “Wil je een broodje”, vraagt de vriendelijke vader. “We hebben deze picknickkrat besteld en de inhoud is heerlijk.” 
Gretig hap ik in het bolletje en kijk om mij heen. Wat een onalledaags festival: prachtige decor, relaxte sfeer, niets moet, bijna alles mag en veel is niet te gek. Kon ik hier maar voor altijd blijven! Dan word ik wakker.