Henk Kats is zestig jaar lid van Samenspel Doet Zegevieren Zevenaar

ZEVENAAR – Henk Kats (81) heeft een groen-wit hart. Vanaf dag één, zestig jaar geleden, heeft hij zijn ziel verpand aan SDZZ. Volmondig: “De leukste én meest gezellige voetbalclub van Zevenaar. “

Door Susan Wiendels

Overstappen naar DCS of OBW? Geen haar op zijn hoofd die eraan denkt. Ook niet toen hij nog een volle haardos had. “Eén keer, lang geleden, ben ik door DCS benaderd. Maar het kwam er niet van. DCS was toch een beetje de elite, ik had daar niet tussen gepast.” Lachend: “En dan had ik mijn gezicht hier nooit meer hoeven laten zien.”

Koeienflatsen

Zijn eerste kennismaking met SDZZ staat Henk nog helder op het netvlies. “Ik woonde in Almelo en was in militaire dienst. In het weekend ging we stappen in Zevenaar.
Daar ontmoette ik Francien, mijn latere vrouw. Haar broer, Jan Versluijs, voetbalde bij SDZZ en vroeg een keer of ik mee wilde doen. Nou, ik wist niet wat ik zag toen ik daar aankwam. Ik speelde sinds mijn 17e in het eerste van Wierden in de tweede klasse van de KNVB en was dus een normaal voetbalveld gewend met stromend water. Ik zag alleen maar een weiland met geulen en koeienflatsen. De spelers kleedden zich om in een oud kippenhok en konden zich in de openlucht wassen in een paardentrog met water uit een weidepomp.”

Stegeslag

Henk Kats beschrijft het eerste onderkomen van de club, die in 1957 het levenslicht zag in de wijk Stegeslag. Daar huurde de club tot 1971 een weiland van boer Wander Brinkhoff. Door de week liepen hier gewoon koeien op te grazen. Op zaterdag vertrokken werd het veld klaargestoomd voor de voetbalwedstrijden. Dat betekende collectief koeienflatsen en molshopen verwijderen. Een activiteit waar Henk zijn neus niet voor optrok, nadat hij eenmaal zijn ja-woord aan SDZZ had gegeven “Ik was alleen in het weekend in Zevenaar en zei ‘dat kan toch niet?’ Nou, dat maakte niets uit. Toen is het balletje gaan rollen.” 

Linksback of spits?

In de eerste oefenwedstrijd maakt Kats meteen twee doelpunten met geleende voetbalschoenen van plastic. “Ik had altijd linksback gespeeld bij Wierden, maar dat wilde ik niet meer. Dus toen ze vroegen wat mijn positie was, zei ik met een stalen gezicht dat ik een echte spits was. Zo kon ik mijn doelpuntjes meepikken.”

Geel-zwarte sokken

Pas in 1964, na het trouwen, wordt Kats een echte Zevenaar en kan hij ook trainen. Al wordt hij er de eerste training bijna uitgegooid. “Ik had geel-zwarte voetbalsokken aan, een erfenisje van mijn tijd uit Wierden.” De toon is gezet: als ik die nog een keer aan zou doen, hoefde ik niet meer terug te komen”, doelt hij op de rivaliteit met DCS.

Kampioen

Zijn hoogtepunt op voetbalgebied beleeft Henk Kats in 1965. “Toen werden we kampioen van de derde klasse afdeling Gelderland.” Henk Kats lepelt nauwgezet enkele teamgenoten op uit die tijd: “Leen Teunissen, Willy Duits, Frans van Haren, Theo Vergeer. En we hadden ook nog een kapelaan, zoals iedere katholiek vereniging had. Dat was Jan Hulst.”

Griethse Poort

In totaal speelt Henk Kats vier jaar in het eerste. “De nieuwe trainer Ben Reijers had mij niet meer nodig en toen ben ik lager gaan spelen. Eerst in het tweede, toen in het derde. Langzaam glij je af.” Pas op zijn 66e hangt hij zijn voetbalkicksen definitief aan de wilgen. SDZZ speelt dan al op sportpark de Griethse Poort. De gemeente Zevenaar wil woningen realiseren op Stegeslag en SDZZ moet uitzien naar een andere accommodatie. Een jaar bivakkeert de club als noodoplossing op Hengelder. In 1972 wordt de door de gemeente onteigende boerderij van de familie Gerritsen aan de Doesburgseweg het domein van de groen-witten. Daar voetbalt de vereniging nog steeds.

Consul

Naast het voetballen bekleedt Kats tal van functies bij SDZZ. In zijn dagelijks leven is hij werkzaam in de wegenbouw; in zijn vrije tijd is hij ook niet te beroerd om de handen uit de mouwen te steken. “Ik ben 25 jaar consul geweest. Daarnaast heb ik het clubblad rondgebracht en op zondagavond de kantine schoongemaakt als iedereen naar huis was.” Ook de kleedkamers maakte hij schoon. En Henk Kats was er tijdens vergaderingen vaak bij, ook toen de club dreigde te moeten wijken voor de verbreding van de autobaan. “Dat geeft SDZZ heel veel pijn gedaan.”

Eigen identiteit

Een fusie met de andere Zevenaarse clubs, hij moet er niet aan denken. “Nee, SDZZ is de club van de gezelligheid, wij zijn uit de klei getrokken. Die identiteit mag niet verloren gaan.” Wat resteert op zijn zijn prachtige herinneringen en vriendschappen. “Ik ben blij dat ik er nog ben.” Nu kaart hij één keer per veertien dagen op de vrijdagavond als corona het toelaat. “Ik wist niets van Zevenaar tot mijn twintigste. Van Scheveningen via Wierden en Almelo naar Zevenaar.
Ik had die reis voor geen goud willen missen.”